ذهن فردی که طلاق را تجربه کرده را با پرسیدن این سوالات آشفته نکنید

به‌تازگی تصویری در شبکه‌های اجتماعی از مهر طلاق روی شناسنامه یک نفر پربازدید شده که در توضیح آن نوشته اند: «از کسی که طلاق گرفته یا ازدواج ناموفق داشته، هیچ‌وقت نپرسید چرا جدا شدی؟ شما یه سوال مسخره رو از روی کنجکاوی می‌پرسین، ولی اون برای جواب دادنش باید تمام خاطرات و گذشته تلخش رو نبش قبر کنه».

در ادامه این مطلب از منظر روان‌شناسی به این مسئله پاسخ خواهیم داد که آیا طرح این سوال از روی دلجویی هم ایرادی دارد؟ و چه سوالات دیگری را نباید از طلاق‌گرفته‌ها مطرح کنیم؟

ذهن طلاق‌گرفته‌ها را آشفته نکنید

معمولا بعد از این‌که زن یا مردی از همسرش طلاق می‌گیرد، ذهنش تهدید گرا و حساس به وقایع اطراف خود می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به زبان ساده اتفاقی که قبلا وی را آزرده خاطر نمی‌کرد اکنون وی را به هم می‌ریزد و واکنش نامتناسبی را در وی بر می‌انگیزد. مهم‌ترین دلیل آن، کاهش آستانه تحمل فشار روانی و زود عصبانی شدن است بنابراین به همین دلیل در تعامل با افراد طلاق‌گرفته باید دقت کنیم که با سوال‌های به ظاهر ساده و دلجویانه، ذهن آن‌ها را آشفته‌تر نکنیم.

فشار روزانه برای تعریف یک ماجرای تلخ

همه ما قبل از هر چیز لازم است بدانیم که علت طلاق و اختلافات زناشویی، چندگانه و معمولا از گذشته شروع و به حال ختم می‌شود بنابراین فردی که از همسرش جدا شده، به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد که چگونه تمامیت آن را برای شما در پاسخ به این سوال که «چرا جدا شدی»، بگوید. به ویژه با محوریت حق به جانب بودن خود و متهم کردن طرف مقابل و از طرفی مترصد واکنش شما هم هست که وی را تایید کنید و اگر متوجه شود که تایید نمی‌کنید یا فقط دارید به ظاهر با وی همدردی می‌کنید، بیشتر عصبی می‌شود و برای توجیه شما تلاش بیشتری می‌کند و تصور کنید این اتفاق پر تنش هر روز با چند نفر تکرار شود.

سوالی که شاید خود فرد هم جوابش را نداند

دوست، یکی از اعضای فامیل یا همکار شما طلاق گرفته و شما به ملاقات وی می‌روید و از سر خیرخواهی و برای کمک به وی سوال می‌کنید چرا جدا شدی؟ ولی نمی‌دانید نفر چندم هستید که وی مجبور به تعریف برزخ روحی روانی خود برای شماست. پس مراقب باشید برای همدردی با وی دوستش باشید نه بازپرس و بی‌قید و شرط پذیرای وی باشید. گاه فرد در فرایند این بحران به این نتیجه می‌رسد که خودش هم مقصر است و در پاسخ به سوال شما شاید نتواند این موضوع را شفاف طرح کند و مجدد همسرش را مقصر جلوه دهد که خود این تضاد بار روانی زیادی را به وی تحمیل می‌کند. گاهی فرد دیگری را مقصر می‌داند که ممکن است از اقوام یا نزدیکان شما باشد و بی شک در طرح آن با شما دچار مشکل خواهد شد. همان‌طور که متوجه شدید، علل طلاق و اختلافات زوج‌ها چند وجهی و گاهی بسیار مبهم است بنابراین تلاش نکنید موضوعی را که هنوز خود فرد درباره آن آگاهی کافی ندارد، از وی جویا شوید.

یک توصیه اکید به والدین محترم

والدین از همه مشتاق‌تر هستند که دلیل طلاق فرزندشان را بدانند و به‌نوعی مقصر را بیابند که در این بین متاسفانه معمولا با سوگیری نسبت به فرزند خود دست به تعبیر غلط وقایع می‌زنند و مشکل را بحرانی‌تر می‌کنند؛ بنابراین توصیه اکید می‌شود اگر درایت و تدبیر کافی در خود نمی‌بینند، از مداخله در کشف علل و پیدا کردن مقصر پرهیز کنند. بهترین کار در این مواقع کمک از فردی حاذق، بی‌طرف و با تجربه است تا روان فرزندتان بیشتر از قبل آسیب نبیند.

اما چه سوالات دیگری را مطرح نکنیم؟

با لحنی تاسف‌آور درباره این که به سرنوشت خود و فرزندانش بعد از طلاق فکر کرده یا نه؟ چرا زود تصمیم گرفته؟ (در حالی‌که اطلاعات کافی از مسیری که او برای طلاق پیموده، نداریم)

سوال مستقیم از این که والدین همسر یا دیگر اعضای خانواده وی در طلاقش چقدر مقصرند و به نوعی جهت دادن به قضاوت قربانی از اطرافیان.

سوالات حقوقی مبنی بر این که آیا دادخواست طلاق داده و چه روند حقوقی را طی کرده است؟ برنامه‌شان برای گرفتن یا پرداخت مهریه چیست و.

مجموعه سوالاتی درباره علل طلاق که جایی نگفته و می‌تواند به شما اعتماد کند و بگوید، مقصر اصلی و جزئیاتی مبنی بر چگونگی شکل‌گیری این بحران.

سوالاتی درباره احتمال‌هایی که درباره طرف‌مقابل، رفتارهایش، شخصیت‌ها و ... می‌دهد (اعم از خیانت، نداشتن صداقت و ...) یا القای بعضی قضاوت‌های نادرست به فرد طلاق گرفته.

تبصره مهم

در خور توضیح است که دو نفر اجازه طرح این‌گونه سوالات را دارند: مشاور خانواده و وکیل. البته والدین هم هستند، اگر شما به تدبیر آن‌ها یقین داشته باشید و آن‌ها را افرادی منصف و با تجربه بدانید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۰۴۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر فردی می‌تواند حساب بانکی خود را وقف کند

وقف، نگه­داشتن و حبس کردن عین مال و جلوگیری از انتقال آن به دیگری، به‌وسیله‌ی یکی از عقود و قرار دادن منافع آن در جهتی­ که واقف آن را مشخص کرده است. مال وقف‌شده ویژگی‌هایی دارد، که می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

- از اعیان باشد. (نه از منافع یا دیون)

- در ملکیت وقف‌کننده باشد.

- دارای منفعت حلال باشد. (برخلاف آلات قمار)

- منفعت آن، متعلق به حق غیر که مانع از تصرف است، نباشد؛ بنابراین واقف نمی­‌تواند ملکی را که رهن داده، وقف نماید.

- اصل مال، با استفاده از منافع آن، تمام نشده و به مقدار قابل توجهی باقی بماند؛ بنابراین وقف خوردنی و آشامیدنی، یا گُل برای بوییدن صحیح نیست.

- قابلیت ملکیت داشته باشد؛ بنابراین وقف شراب یا خوک صحیح نیست.

- قابل تحویل باشد؛ لذا وقف حیوان فراری که امکان تحویل آن نیست، صحیح نیست.

- برای منفعت حرام وقف نشده باشد؛ بنابراین وقف مکانی برای فروش شراب، یا برای استفاده­‌ی فِرَق ضالّه باطل است.

به گفته حجت‌الاسلام و المسلمین غلامرضا عادل، معاون فرهنگی - اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه، از آنجایی که در تعریف وقف آمده بود عین مال باقی بماند و از منافعش استفاده شود، مراجع عظام ابهاماتی پیرامون وقف پول داشتند. چون استفاده کردن از پول مساوی با خرج کردن است. مقدمه‌ای پیرامون وقف پول آماده شد و از دفتر رهبر انقلاب سوالی تحت عنوان استفتا پرسیده شد. حضرت آقا در پاسخ به استفتا جواز وقف پول را با توضیحات آن صادر کردند.

بنا به استفتا رهبر انقلاب اسلامی، «به نظر می‌رسد بقا مالیت پول، توجیه قابل قبولی برای صحت وقف آن است. والله العالم. در این مسأله نیاز به اطلاق نیست. زیرا وقف جزو عناوین امضا شده در شرع است و حکم تأسیسی نیست و شک نمی‌توان داشت آن کسانی که وقف را تأسیس و در طول زمان‌ها اجرا کرده‌اند، هدفشان این بوده که چیز ثابتی را بگذارند که عوائد آن صدقه جاریه باشد. بلی ممکن است در آن روزگار چیز ثابت، منحصر در عین بوده است، اما این موجب اختصاص حکم به عین نمی‌شود؛ چون غرض و هدف معلوم است و شارع مقدس همین را امضا فرموده است. والحمدلله»

حجت‌الاسلام والمسلمین سید مهدی خاموشی، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه درباره روش‌های نوین وقف که سازمان اوقاف برای ترویج آن ورود کرده، گفت: در روش‌های نوین وقف، نیت‌هایی که در حوزه دانش بنیان‌ها صورت می‌گیرد، زیاد است. مثلاً می‌گوییم واقفان در حوزه دانش بنیان‌ها وقف پول کنند.

حجت‌الاسلام خاموشی ادامه داد: مردم باید بدانند که هر فردی می‌تواند بجای رقبه (زمین) حساب بانکی خود را وقف کند. یعنی حسابش را اعلام وقفیت کند. هر پولی هم به آن حساب آمد، حکم وقف دارد و سود پول را هزینه نیت واقف می‌کنیم.

پیش از این، نماینده ولی فقیه در نشست تخصصی بررسی نحوه مشارکت و هم افزایی برای تحقق سند توسعه وقف قرآنی گفته بود، از زمانی که استفتا پول و سهام را از محضر مقام معظم رهبری به عمل آوردیم، توانستیم حرکت خوبی را در این زمینه انجام دهیم. اخیراً هم به دنبال استفتا وقف سکو‌ها (پلتفرم‌ها) هستیم.  سازمان اوقاف می‌تواند با مولدسازی و رفتن به سمت به جریان انداختن پول‌های راکد، وقف را به سمت رفع نیاز‌های مردم ببرد و از جانب دیگر به سمت رعایت وقف برای کار‌های سودآور اتفاقات خوبی را رقم بزند.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت